Tokyo Love Story 1991 และ 2020 – ความแปลกแยกและความผิดฝาผิดตัวแห่งโตเกียว
Tokyo Love Story เป็นละครดังที่สร้างจากการ์ตูนใน ค. ศ. 1988 ละครเวอร์ชันเก่าในปี 1991 (ใช้ชื่อเป็นอักษรคันจิผสมคะตะกะนะว่า 「東京ラブストーリー」) โด่งดังมากระดับที่ได้เรตติ้งในตอนจบสูงถึง 32.3% เรียกว่าตอนออกอากาศนี่พนักงานบริษัทที่ญี่ปุ่นเลิกงานแล้วหายกลับบ้านกันทันทีไม่แวะกินดื่มเหมือนอย่างเคยก็แล้วกัน (สมัยนั้นอินเทอร์เน็ตยังไม่แพร่หลาย พลาดออกอากาศแล้วคือพลาดเลย)
มีการกลับมารีเมคอีกครั้งเป็นเวอร์ชัน 2020 ที่มีความแตกต่างจากของเดิมอย่างมาก และไม่ใช้ชื่อเป็นอักษรญี่ปุ่นแต่ใช้ภาษาอังกฤษดื้อ ๆ ว่า 「Tokyo Love Story」 แทน แต่ทั้ง 2 เวอร์ชันล้วนมีความน่าสนใจในเชิงสังคมญี่ปุ่นอย่างมาก โดยเฉพาะความแปลกแยกและความผิดฝาผิดตัวในเรื่อง
นางเอกจริง ๆ แล้วเป็นคนญี่ปุ่นที่ใช้ชีวิตที่เมืองนอก (ในเรื่องนี้คือ L. A. อเมริกา) มาตลอด แบบที่ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า คิโกะกุชิโจะ (帰国子女 หมายถึง ชาวญี่ปุ่นที่ใช้ชีวิตวัยเด็กในต่างประเทศและเพิ่งกลับญี่ปุ่นตอนโตแล้ว) ทำให้นางเอกมีแนวคิดและวิถีชีวิตที่แตกต่างจากคนญี่ปุ่นคนอื่นมาก นางเอกรู้สึกว่าตัวเองแปลกแยกอยู่ตลอดเวลา ในยุค 1991 นางเอกเลยเป็นผู้หญิงทำงานเก่งไม่แพ้ผู้ชายและกล้าแสดงออกมาก ในขณะที่ผู้หญิงคนอื่นในยุคนั้นไม่เหมือนนางเอก ส่วนในยุค 2020 นางเอกเลยยิ่งต้องทำงานโหดกว่าผู้ชายขึ้นไปอีก อยู่อพาร์ตเมนต์สุดหรู กล้าสาดน้ำรดศีรษะของรุ่นพี่ที่บริษัทได้เวลาที่รุ่นพี่พูดจาไม่เข้าหู บอกชอบพระเอกก็ไม่ได้บอกชอบ แต่บอกดื้อ ๆ เลยว่า “ฉันอยากได้เธอ” ด้วยความหมายทางเพศเหมือนพูดว่า I want you ในภาษาอังกฤษ คือในเวอร์ชัน 1991 นางเอกแรงแค่ไหน ในเวอร์ชัน 2020 ยิ่งต้องแรงกว่านั้น เพื่อแสดงว่านางเอกนั้นแรงกว่าสาวญี่ปุ่นทั่วไปในยุคเดียวกันแบบแปลกแยกสุด ๆ
พระเอกก็มีความแปลกแยก เพราะมาจากจังหวัดเอะฮิเมะเข้ามาทำงานที่โตเกียวคนเดียว เลยยึดติดกับเพื่อน 2 คนมากคือ มิคะมิ กับ เซะคิงุจิ ส่วนเพื่อนพระเอกอีก 2 คนก็มีแต่ความแปลกแยกคือ มิคะมิทะเลาะกับพ่อมาตลอดชีวิตใช้ชีวิตแบบประชดสังคมอยู่ตลอดเวลา ส่วนเซะคิงุจิมีธุรกิจที่บ้านเป็นโรงแรมม่านรูดและอายสังคมอยู่ตลอด ทำให้ทั้ง 2 คนออกจากบ้านเกิดที่เอะฮิเมะมาอยู่โตเกียวเช่นกัน เป็นมิตรสหายชาวแปลกแยกของพระเอก
พอพระเอกแอบชอบเซะคิงุจิก็ยังไม่กล้าจีบ สารภาพรักจนสาวยอมคบด้วยแล้วพระเอกก็ดันไปเทสาวทิ้งเพราะปอดแหกกลัวว่ามิตรภาพของเพื่อนจะไม่เหมือนเดิม ทำให้เรื่องนี้ตลอดทั้งเรื่อง คนดูจะหงุดหงิดกับ “รัก 5 เส้า” มาก คือ นางเอกชอบพระเอก, แต่พระเอกชอบเซะคิงุจิ, แต่จริง ๆ เซะคิงุจิชอบมิคะมิ, แล้วมิคะมิดันไปชอบน้องหมออีกคน ซึ่งทุกอย่างจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าทุกคนเข้าใจความรู้สึกของตัวเองแต่ต้น พระเอกดันยอมคบกับนางเอกโดยที่ไม่ได้ชอบ, มิคะมิชอบเซะคิงุจิแต่ดันนอกใจเพราะไปชอบน้องหมอ, น้องหมอมีคู่หมั้นอยู่แล้วแต่ดันมาชอบมิคะมิ, เซะคิงุจิรู้ว่ามิคะมิเป็นเสือผู้หญิงเลยอยากคบพระเอกแต่พระเอกดันเทนางทิ้ง ทำให้ตลอดทั้งเรื่องมีแต่หายนะแห่งความผิดฝาผิดตัวกันไปหมด
ฉากจบที่น่าเจ็บปวดของเวอร์ชัน 1991 คือพระเอกนางเอกต้องเลิกกันถาวร เพียงเพราะยุคนั้นยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ! นางเอกบอกว่าจะรอพระเอกที่สถานีรถไฟ จนกว่ารถไฟรอบ 16.48 จะมา แต่นางเอกขึ้นรถไฟผิดเป็นรอบ 16.33 แล้วรถไฟญี่ปุ่นดันตรงเวลาเป๊ะไม่มีเลต แล้วพระเอกก็ไม่มีมือถือ ทำให้พระเอกมาสถานีไม่ทัน ส่งผลให้ต้องเลิกกันถาวร อวสานลงไปแบบสุดแสนจะทำร้ายคนดู ส่วนเวอร์ชัน 2020 มีการใช้มือถือและอินเทอร์เน็ตอย่างมาก แต่เพราะใจของทั้งคู่ไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้แล้ว อินเทอร์เน็ตความเร็วแสงก็มิอาจเหนี่ยวรั้งทั้งคู่เอาไว้ได้…
มีความเปลี่ยนแปลงให้เห็นอย่างมากระหว่างปี 1991 และปี 2020 โตเกียวฉากเปลี่ยนไปมาก มีการใช้ smartphone และ devices ต่าง ๆ มากมายในเวอร์ชัน 2020 และมีวัฒนธรรมต่างชาติให้เห็นมากขึ้น นางเอกไปกินมื้อเย็นที่ร้านอาหารไทยมีเบียร์ช้างวางให้เห็นชัดเจน รวมทั้งร้านสะดวกซื้อที่พระเอกไปซื้อข้าวก็มีพนักงานชาวต่างชาติพูดภาษาญี่ปุ่นสำเนียงแปร่ง ๆ ให้เห็นว่าโตเกียว 2020 เปลี่ยนไปมากกว่ายุค 1991 จริง ๆ
ละครเรื่องนี้นอกจากเรื่องรัก 5 เส้าของตัวละครหลัก ก็ยังทำให้เห็นสภาพการทำงานของมนุษย์เงินเดือนญี่ปุ่นอย่างมากว่าทำงานกันโหดเพียงใด ยังต้องพบกับบรรยากาศมีเสน่ห์แต่เปลี่ยวเหงาอ้างว้างของโตเกียวที่นำพาคนที่แตกต่างกันมากมายมาผจญชีวิตร่วมกันอยู่ในดินแดนทรงเสน่ห์แห่งนี้นี่เอง
เรื่องแนะนำ >>
– สุกี้ยากี้ และเที่ยวบิน JL123
#Tokyo Love Story
