แรงบันดาลใจ

ผมเล่นบาสตามซากุรางิ ใน Slamdunk เพราะรู้สึกว่าซากุรางิ จากคนที่เล่นไม่เป็น ก็ยังเล่นเก่งขึ้นได้ด้วยการซ้อม ผมเองก็ต้องเก่งขึ้นได้เหมือนกัน ผมเองก็หัดเล่นจากเล่นไม่เป็น จนรู้สึกว่า ผมเริ่มเข้าใจว่าการเล่นบาสต้องทำยังงัย อะไรคือการ เลี้ยงลูก เลย์อัพ ชู้ต 3 แต้ม

ในตอนที่ผมกล่าวนำไปในตอนแรกว่า ผมอ่านมังงะเรื่องแรกคือ แสลมดังค์ (Slamdunk)

นอกจากจะเป็นความประทับใจแรกต่อมังงะ การอ่านเรื่องนี้ถือเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตผมด้วยก็ว่าได้…
ในตอนนั้นผมคือเด็กประถม ที่น้ำหนัก 60 กว่าๆ เด็กอ้วนที่คนล้อทั้งห้อง ความซากอ้อยอันนึงที่ผมจำได้คือ ผมแอบชอบ เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ “แตง” แต่เด็กอ้วนดำอย่างผมในตอนนั้น… แน่นอนเธอไม่สนใจผม บางทีผมว่าออกแนวรังเกียจด้วยซ้ำ

อีกเรื่องนึงที่นึกได้ ในงานโรงเรียนงานหนึ่ง งานนั้นเกี่ยวกับวัฒนธรรมไทยอะไรสักอย่าง อาจารย์เลือกให้ผม แต่งเป็นนักมวย คุณคิดดูว่านักมวยมันต้องถอดเสื้อ ใส่กางเกงสั้นๆ สภาพผมในตอนนั้น มันแย่มาก และผมก็ต้องเฟลกว่าเดิมที่พบว่า คนอื่นที่ถูกเลือกมา เป็นเพื่อนที่ตัวผอมๆ หุ่นดีทั้งนั้น… ถูกต้องครับ ผมถูกเลือกมาเพื่อเป็น “ตัวตลก” ความทรงจำนั้น คิดตอนนี้ มันก็ตลกดีครับ แต่ในตอนนั้น ผมรู้สึกแย่มากๆ

และทุกสิ่งก็เริ่มขึ้น ในช่วงการเปลี่ยนแปลงระหว่างประถมไปมัธยม ซึ่งผมก็ต้องย้ายโรงเรียน ผมก็ก้าวเข้าสู่ชีวิตมัธยมพร้อมกับมังงะที่ชื่อว่า “Slamdunk” มังงะเกี่ยวกับบาสเก็ตบอลที่โด่งดังระดับตำนานเรื่องหนึ่งครับ เป็นผลงานของ อาจารย์ทาเคฮิโกะ อิโนอุเอะ

ในช่วงการเปลี่ยนแปลงนั้น ก่อนที่ผมจะเจอกับมังงะเรื่องนี้ ช่วงประถมผมเคยคิดว่าโตขึ้นอยากเป็น จิตรกร หรือ นักวาดภาพศิลปะ เพราะตอนนั้นชอบวาดรูปมากๆ จนมีเพื่อนที่วาดรูปเก่งๆ แนะนำให้ลองอ่านการ์ตูนดูดิ ตามประสาเด็กๆ ที่ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังงัย และผมก็ได้อ่าน Slamdunk ด้วยความบังเอิญ ผมเลือกอ่านเรื่องนี้ด้วยเหตุผลที่ว่า หน้าปกภาพสวยดี…

และจุดเปลี่ยนของผมก็ได้เริ่มต้นขึ้น พอได้อ่านเรื่องนี้ ผมรู้สึกว่า ซากุรางิ ฮานามิจิ ตัวเอกของเรื่องนี้ ก็ผิดหวังจากเรื่องความรัก และต้องย้ายไปเรียนโรงเรียนใหม่ ผมอ่านถึงตอนนี้ก็รู้สึกว่า “เฮ้ย!! นี่มันกูชัดๆ” จึงทำให้ผมอยากอ่านเรื่องราวของซากุรางิต่อไป… เขาก็ย้ายไปเรียนที่ โรงเรียนโชโฮคุ ซึ่งชีวิตเขาเองก็เริ่มเปลี่ยนไปจากตรงนี้เช่นเดียวกันกับผม

อ่านไปสัก 3 เล่ม ผมเริ่มอิน และคิดอยากจะลองเล่นบาสเก็ตบอลครับ จากเด็กที่ไม่เคยคิดจะเล่นกีฬา ตัวอ้วนๆ ผมเริ่มขอพ่อแม่ ซื้อลูกบาส รองเท้า และชุด… ผมเริ่มจากการเล่นแถวบ้าน เล่นคนเดียว เล่นไปสักพัก ผมเริ่มสนุกกับมัน เล่นมันทั้งวัน ตั้งแต่เช้า กลางวันแดดร้อนๆ ผมก็ยังเล่นต่อ ผมเล่นบาสตามซากุรางิ ใน Slamdunk เพราะรู้สึกว่าซากุรางิ จากคนที่เล่นไม่เป็น ก็ยังเล่นเก่งขึ้นได้ด้วยการซ้อม ผมเองก็ต้องเก่งขึ้นได้เหมือนกัน ผมเองก็หัดเล่นจากเล่นไม่เป็น จนรู้สึกว่า ผมเริ่มเข้าใจว่าการเล่นบาสต้องทำยังงัย อะไรคือการ เลี้ยงลูก เลย์อัพ ชู้ต 3 แต้ม

ผมพูดได้เลยว่า ผมเรียนรู้สิ่งเหล่านี้จากเรื่อง Slamdunk ล้วนๆ ครับ ผมเริ่มเล่นบาสเยอะขึ้นตามจำนวนตอนของ Slamdunk ที่ออก จนวันนึงผมก็เริ่มอยากลองเล่นเป็นทีม ผมเริ่มเล่นเป็นทีมกับ เพื่อนๆ ที่หมู่บ้าน ผมพบว่าผมเล่นเป็นทีมกับรุ่นพี่ที่โตกว่าได้ และผมเข้าใจหน้าที่ของตำแหน่งต่างๆ ต่างจากเพื่อนๆ ในรุ่นเดียวกัน ที่จะเล่นตามใจ พี่ๆ ในหมู่บ้านจึงชอบที่จะมีผมอยู่ในทีม

จากนั้นความฝันของผมก็เริ่มเปลี่ยนไป ผมเริ่มอยากจะเป็นนักบาสเก็ตบอล แบบจริงจัง… คุณอาจจะคิดว่ามันไร้สาระ แต่สำหรับเด็กที่รู้สึกแย่กับตัวเองแบบผมในตอนนั้น การมีใครสักคนมาให้แรงบันดาลใจในการทำอะไรสักอย่าง ผมว่ามันคือสิ่งที่สุดยอดมากๆ สำหรับตอนนั้นนะครับ และซากุรางิ ในตอนนั้น เป็นฮีโร่ของผมเลย

เพราะนอกจากความฝันของผมที่เปลี่ยนไป สุขภาพกายและสุขภาพจิตใจของผมก็ดีขึ้น เพราะผมเองก็ผอมลงไปเยอะมาก เพราะการเล่นบาสอย่างบ้าคลั่ง ผมเริ่มรู้สึกดีกับตัวเอง…

ผมเข้ามาเรียนในโรงเรียนด้วยความฝันที่อยากจะเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลของโรงเรียน แต่สุดท้ายความฝันของผม ก็ไม่เคยเป็นจริง เหมือนกับเรื่องราวของ Slamdunk ที่สุดท้ายทีมโรงเรียนโชโฮคุ ทีมของพระเอกของเรา ที่สุดท้ายก็ไม่ชนะเลิศ แต่สิ่งที่ตัวของซากุรางิ ได้รับจากการเล่นบาสเองก็มีคุณค่ามากพอ มากกว่าตำแหน่ง “ชนะเลิศ” ด้วยซ้ำ เหมือนกับตลอดเวลา 6 ปีในช่วงมัธยมที่ผมสนุกกับการเล่นบาสมากๆ และผมก็ได้เจอเพื่อนดีๆ ที่ผมไม่เคยเจอในช่วงประถม แถมยังได้สุขภาพที่ดีและ…ทำให้ผมได้คุยกับสาวๆ อีกด้วย
ผมก็ว่ามันคุ้มค่ามากๆ นะครับ บางครั้งผมก็ชอบนึกย้อนเล่นๆ ว่า ถ้าผมไม่ได้อ่านมังงะที่ชื่อว่า Slamdunk เล่มนั้น ผมไม่รู้เลยว่าชีวิตผมจะเป็นยังไง ผมอาจจะเป็นเด็กอ้วนซีอิ้วสมบูรณ์ ไร้เพื่อน และสาวๆ เหมือนเดิมตลอด 6 ปีก็เป็นได้… นี่อาจเป็นอีกเหตุผล ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าการ์ตูน เป็นสิ่งที่มีความหมายกับชีวิตของผม

ตอนหน้าผมจะมีเรื่องเกี่ยวกับมังงะ และอนิเมชั่น ที่เป็นจุดเปลี่ยนความฝันครั้งใหม่ของผม

เรื่องที่เกี่ยวข้อง >>
– การ์ตูนเป็นเรื่องของเด็กๆ
– BECK ปุปะจังหวะฮา การ์ตูนดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ
– Yami shibai อนิเมะผีญี่ปุ่นสุดสยอง !!
– ภัตตาคาร BARATIE สาขาโอไดบะ ร้านอาหารลอยทะเลในเรื่องวันพีช
– มารู้จักสัตว์หางในการ์ตูนเรื่องนารุโตะกันเถอะ!

ขอบคุณข้อมูลและรูปภาพ :
www.wikipedia.org/
netive.wordpress.com
gallery.minitokyo.net
decaires.files.wordpress.com

#slamdunk