Jiro Dreams of Sushi เมื่อคุณเลือกที่จะทำอาชีพอะไรแล้ว คุณก็ต้องรักงานของคุณ และลงมือทำไปให้ดีที่สุด ไม่มีบ่น… เป็นคำพูดเปิดเรื่องของคุณลุงจิโร่ที่ประทับใจเรามั่กๆ
ได้ไปดูหนังญี่ปุ่นรอบพิเศษของ house RCA เรื่อง Jiro Dreams of Sushi มา เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม 2554 ส่วนตัวถือว่าเป็นของขวัญคริสมาสต์ & ปีใหม่ที่ดี และรู้สึกโชคดีที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ก่อนสิ้นปีด้วย เพราะเหมือนกับได้ฟังเรื่องราวของคุณปู่จิโร่ แล้วก็นั่งทบทวนตัวเองไปด้วย ที่ผ่านมาเราทำอะไรไป ตอนนี้เราคิดอะไรอยู่ และในอนาคตควรจะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างมั้ย คือ..เห็นความตั้งอกตั้งใจของทุกคนในหนังเรื่องนี้แล้ว “อาย”
เรื่องราวส่วนใหญ่ในหนังก็เป็นชีวิตประจำวันของพ่อครัวซูชิทั่วๆ ไป ซึ่งก็ทำอะไร “ซ้ำๆ” ทุกวัน จะต่างก็ตรงที่ว่าร้านซูชินี้เป็นของคุณปู่จิโร่นี่แหล่ะ ปู่จิโร่..The Perfectionist ผู้ไม่เคยพอใจกับผลงานของตัวเอง จะปีนไปสู่จุดที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆ ที่ไม่มีใครบอกได้ว่าจุดที่สูงที่สุดของอาชีพพ่อครัวซูชินี้อยู่ที่ตรงไหน ปู่จิโร่เข้มงวดกับตัวเอง เข้มงวดกับลูกๆ เข้มงวดกับทุกคนในร้าน แต่ใครๆ ก็ดูจะรักปู่จิโร่กันทั้งนั้น แถมการได้รับการยอมรับจากคุณปู่จิโร่ในฐานะ 職人 (Shokunin ผู้มีฝีมือ) ดูเหมือนจะเป็นความฝันแรกๆ ของเหล่าพ่อครัวซูชิฝึกหัดกันเลยด้วย
สรุปว่า Jiro Dreams of Sushi ให้ปรัชญาในการดำเนินชีวิตแบบคนญี่ปุ่นหลายอย่าง ขนาดตอนปิดเรื่องก็ยังมีความเรียบง่ายสมกับเป็นหนังญี่ปุ่น แม้ผู้กำกับจะไม่ใช่คนญี่ปุ่นแท้ๆ ก็เหอะ อยากรู้จริงๆ ตอนจบ..คุณปู่จิโร่กำลังคิดอะไรอยู่น๊า (อดใจไม่อมยิ้มตามก็ไม่ได้ ฮะ ฮะ)
ตอนหนังจบ เดินออกจากโรงมา ก็คิดว่าอยากจะดูอีกสักรอบ…ใครชอบหนังแนวนี้ต้องอยากดูกันแน่ๆ เลย (แต่ แอบขัดใจเล็กๆ ว่า เป็นผู้หญิงแล้วไง สืบทอดกิจการครอบครัวไม่ได้ที่ตรงไหน..ฝะ ก็ในหนังมีพูดเรื่องนี้อยู่นิดหน่อย แอบดีใจเล็กๆ ด้วยเหมือนกันว่า ดีนะที่เราไม่ใช่ผู้หญิงญี่ปุ่น..ผู้หญิงไทยยังมีโอกาสทางสังคมเยอะกว่าเขา หน่อยนึง เฮอะ เฮอะ)
#jiro dreams of sushi
